Portret Stanisława Leszczyńskiego
Autor: wg obrazu Jean Baptiste van Loo
Data: 2 poł. XVIII w.
Technika: olej, deska
Wymiary: 44 x 30,5 cm
Muzeum Okręgowe w Lesznie, nr inw. ML 303
W zbiorach od 1970 r.
Postać króla ujęta w całej postaci lekko zwrócona w lewo. Stoi na podeście schodów, w prawej, wyciągniętej do przodu ręce trzyma regiment czyli krótką, walcowatą laskę będącą oznaką naczelnego wodza, lewą dłoń wspiera na biodrze. W peruce opadającej na ramiona, w kirysie włożonym na kamizelkę, w czerwonym szustakorze podbitym futrem i ozdobionym Gwiazdą orderu Św. Ducha, przepasany wstęgą z tymże orderem. U jego lewego boku szpada, na nogach botforty z ostrogami. Z tyłu postaci kamienna balustrada schodów wiodących w dół, na niej leży szyszak rycerski ozdobiony laurem i oskrzydlonym smokiem oraz monumentalny filar na cokole, W tle zachmurzone niebo.
W zbiorach Muzeum Okręgowego w Lesznie od 2006 roku znajduje się portret króla Stanisława w formie grafiki (miedziorytu) autorstwa Lermassina Nicolas III mł. (ok 1640–1725) według obrazu Jean Baptiste van Loo (1684–1745)
Obydwa wizerunki Leszczyńskiego można zobaczyć na wystawie stałej pt. „Na styku światów. Historia Leszna od XVI do XX wieku”.
Stanisław Leszczyński, herbu Wieniawa (1677-1766), dwukrotny król Polski (1704-1709 i 1733-1736), książę Lotaryngii i Baru (1737-1766), ojciec królowej Francji Marii Leszczyńskiej, pradziadek trzech królów Francji : Ludwika XVI, Ludwika XVIII i Karola X. Pisarz i filozof, autor dzieła „Głos wolny wolność ubezpieczający (1749). Poślubił Katarzynę z Opalińskich herbu Łodzia. Leszczyńscy mieli dwie córki: Annę i Marię. Anna zmarła w 1717 roku w wieku osiemnastu lat.
Stanisław był ostatnim męskim potomkiem wielkopolskiego rodu Leszczyńskich. Jego ojcem był Rafał, a matką księżna Anny z domu Jabłonowskiej herbu Prus III. Ojciec Stanisława pełnił funkcję podskarbiego wielkiego koronnego, starosta generalny Wielkopolski i wojewoda łęczycki, był właścicielem Leszna, Rydzyny i wielu dóbr dziedziczonych po przodkach. Stanisław Leszczyński po abdykacji w 1738 roku sprzedał Leszno i Rydzynę oraz pozostałe ziemie Aleksandrowi Józefowi Sułkowskiemu.
Po ślubie córki Stanisław i Katarzyna mieszkali od 1725-1733 roku w zamku Chambord nad Loarą. Tam powstał malowany portret Stanisława autorstwa Jean Baptiste van Loo. Malarz sportretował także królową Katarzynę oraz małżonków w wspólnym portrecie. Motyw smoka na szyszaku być może nawiązuje do królewskiego symbolu Franciszka I fundatora zamku Chambord.
Jako władca Lotaryngii i Baru zasłynął jako dobrodziej i opiekun, dbający o intelektualny i duchowy rozwój swojego księstwa. W Nancy założył między innymi : Bibliotekę Publiczną, Królewskie Towarzystwo Nauk i Literatury, Królewskie Kolegium Medyczne.
Zmarł w 1766 roku w Luneville. Został pochowany w Nancy, a jego serce spoczęło na Wawelu.
Autor wg obrazu Jean Baptiste van Loo; 2 poł. XVIII w.; olej, deska, wys.44, szer. 30,5 cm; Muzeum Okręgowe w Lesznie, ML 303
Autor jest nieznany. Nie wiemy kto namalował ten obraz. Portret powstał około 250 lat temu.
Obraz wykonany jest z drewna pomalowanego farbą olejną.
Obraz ma wysokość 44 centymetrów i szerokość 30,5 centymetra.
Portret Stanisława Leszczyńskiego znajduje się w Muzeum Okręgowym w Lesznie, przy ulicy Gabriela Narutowicza 31. Pokazany jest na wystawie stałej pod tytułem „Na styku światów. Historia Leszna od XVI do XX wieku”.
Portret – dzieło plastyczne, przedstawiające osobę albo grupę osób z zachowaniem podobieństwa.
Stanisław Leszczyński – dawny właściciel Leszna, był królem Polski około 300 lat temu.
Stanisław Leszczyński był królem Polski w latach 1704-1709 i 1733-1736. Był też właścicielem miasta Leszna. Na obrazie widzimy całą postać króla. Stanisław Leszczyński stoi lekko zwrócony w prawo na schodach. Lewą dłoń opiera na biodrze. W wyciągniętej prawej ręce trzyma krótką laskę, która oznacza naczelnego wodza. Na kamiennym murku, pod laską, leży srebrny hełm rycerski. Hełm ozdobiony jest wiankiem z liści laurowych. Na hełmie znajduje się też figurka ziejącego ogniem, skrzydlatego smoka.
Król ma owalną twarz; gładkie wysokie czoło; prosty, wąski nos i drugi podbródek. Patrzy na nas uważnie niebieskimi oczyma. Nosi rozdzieloną przedziałkiem perukę z bujnymi lokami. Peruka otacza twarz króla i spływa aż na jego ramiona. Na plecach loki przechodzą w cienki warkoczyk, który wygląda, jakby był poruszony podmuchem wiatru.
Król jest ubrany w białą koszulę z koronkowymi rękawami. Nosi też haftowaną kamizelkę sięgającą do połowy uda. Na kamizelkę król ma nałożony metalowy pancerz. Jego powierzchnię przecina na skos szeroka błękitna wstęga. Do wstęgi, na wysokości lewego biodra, jest przypięty order.
Na zbroi król nosi męski strój podobny do marynarki. Strój ma głęboki czerwony kolor i doszyto do niego futro.
Na nogach król nosi białe obcisłe spodnie i wysokie, czarne buty. Król nosi też szpadę o złotej rączce. Szpada zwiesza się z ozdobnego pasa na jego lewym boku. Król stoi na tle błękitnego nieba.
Obydwa wizerunki króla można zobaczyć na wystawie stałej pt. „Na styku światów. Historia Leszna od XVI do XX wieku”.
Eksponat znajduje się w zbiorach Muzeum Okręgowego w Lesznie od 1970 roku.
Audiodeskrypcja