Portret Aleksandra Józefa Sułkowskiego
Tytuł: Portret Aleksandra Józefa Sułkowskiego
Autor: Louis de Silvestre
Data: po 1734
Technika: olej, płótno
Wymiary: 149 x 114 cm
Muzeum Okręgowe w Lesznie, nr inw. ML 61
Przekazany z ratusza w Lesznie w 1954 r. przez Prezydium Miejskiej Rady Narodowej
Portretowany ukazany do kolan, korpus zwrócony lekko w lewo, głowa w prawo. W jasnej peruce, w zbroi pełnopłytowej. Przez prawe ramię przerzucony czerwony aksamitny płaszcz, podbity gronostajowym futrem. Pod zbroją biała koszula z kołnierzem w formie niskiej stojącej listwy, przy rękawach koronkowe mankiety. Prawa ręka wsparta na biodrze, lewa oparta na regimencie. Na błękitnej wstędze Order Orła Białego. Przy lewym boku rękojeść szpady na pendencie, czyli pasie noszonym przez ramię, służącym do przenoszenia broni białej. W tle błękitne niebo z szaro różowymi chmurami. Z prawej strony pochylony pień drzewa ze złamanym konarem.
Aleksander Józef Sułkowski, herbu rodowego Sulima (1695-1762), syn starosty krzeszowskiego i burgrabiego krakowskiego Stanisława i Elżbiety z domu Węgrowskiej primo voto Szalewskiej. Od 1732 roku pełnił funkcję łowczego nadwornego litewskiego, następnie ochmistrza, a w latach 1733 – 1738 został pierwszym ministrem gabinetu saskiego Augusta III. Od 1734 roku dyrektor generalny królewskich zbiorów sztuki. Był też generałem piechoty saskiej. Uczestniczył w kampanii przeciwko Francji, a także walczył na Węgrzech. W 1733 otrzymał od cesarza tytuł hrabiowski. W 1734 roku został odznaczony Orderem Orła Białego. Kawaler rosyjskich orderów: św. Andrzeja i św. Aleksandra Newskiego oraz saskiego Orderu Świętego Henryka. Rywalizujący z nim Henryk Brühl oskarżył go o działalność szkodliwą dla Saksonii i dzięki tym intrygom Sułkowski został pozbawiony urzędów i usunięty z drezdeńskiego dworu króla Augusta III. Powrócił do Polski i osiadł w Rydzynie, którą kupił w 1738 roku razem z dobrami w Lesznie od Stanisława Leszczyńskiego. Jako właściciel Leszna, chciał zachęcić nowych mieszkańców do osiedlenia się w mieście, zagwarantował im m.in. zwolnienie od obciążeń na rzecz właściciela i miasta na okres kilku lat. Dodatkową zachętą do osiedlania się miała być swoboda wypełniania obrzędów religijnych. Na prośbę starszych kościoła ewangelickiego potwierdził prawo wolnego wyboru urzędników miejscowego kościoła ewangelickiego i zupełną swobodę wyznaniową. Sułkowskiemu zależało nie tylko na uporządkowaniu spraw związanych z organizacją i funkcjonowaniem miasta, ale również na zapewnieniu mieszkańcom swobód. W 1752 roku kupił zamek w Bielsku na Śląsku Cieszyńskim. W 1754 roku od cesarzowej Marii Teresy uzyskał tytuł księcia Świętego Cesarstwa Rzymskiego wraz z prawem primogenitury (tytuł książęcy przechodzący na najstarszego syna). W tym samym roku prawo używania tytułu książęcego rozszerzono do wszystkich członków rodu.
Książe Sułkowski był żonaty dwukrotnie. Pierwsza małżonka Maria Anna von Stein zu Jettingen zmarła w 1741 roku w Dreźnie. Dwa lata później 1743 roku poślubił Annę Przebendowską, córkę wojewody malborskiego. Z pierwszego małżeństwa miał czterech synów i trzy córki (Augusta Kazimierza, Aleksandra Antoniego, Franciszka, Antoniego oraz Józefę, Mariannę i Joannę). Z drugą żoną, Aleksandrą Przebendowską, miał syna Antoniego Pawła.
Autorem portretu Aleksandra Józefa Sułkowskiego jest Louis de Silvestre. Obraz powstał około 300 lat temu.
Obraz wykonany jest z płótna pomalowanego farbą olejną. Przedmiot ma wysokość 149 centymetrów i szerokość 114 centymetrów.
Obraz znajduje się w Muzeum Okręgowym w Lesznie, przy ulicy Gabriela Narutowicza 31. Pokazany jest na wystawie stałej pod tytułem „Na styku światów. Historia Leszna od XVI do XX wieku”.
Obraz – dzieło plastyczne przedstawiające kogoś lub coś, wykonane za pomocą farb, kredek i ołówka na płótnie, papierze lub desce.
Portret – dzieł plastyczne, przedstawiające osobę albo grupę osób z zachowaniem podobieństwa.
Aleksander Józef Sułkowski – dawny właściciel Leszna.
Obraz przedstawia hrabiego Aleksandra Józefa Sułkowskiego. Hrabia dawniej był właścicielem Leszna, generałem i ministrem króla.
Hrabia Sułkowski został sportretowany w trzech czwartych, w ujęciu do kolan. Resztę sylwetki przesłania niewysoki prostokąt. Hrabia zwraca głowę lekko w lewo. Prawą dłoń wspiera na biodrze, a lewą ma zgiętą w łokciu i trzyma ją na krótkiej lasce.
Sułkowski jest ubrany w zbroję. Przez pierś mężczyzny, na skos od lewego ramienia, biegnie błękitna wstęga. Przez prawe ramię Sułkowski ma przewieszony czerwony płaszcz z futrem. Przy lewym boku Sułkowski nosi szpadę zawieszoną na pasie.
Twarz hrabiego jest prostokątna i pełna. Hrabia ma pulchne policzki i drugi podbródek. Czoło Sułkowskiego jest szerokie i gładkie. Usta są nieduże, a wargi lekko zaciśnięte. Sułkowski nosi perukę z miękkich loków. Peruka ciasno otacza głowę postaci, a jej loki sięgają trochę poniżej ramion.
Mężczyzna stoi na tle błękitnego nieba, po którym snują się szaroróżowe chmury. Na prawo od sylwetki hrabiego malarz umieścił drzewo z ułamanym konarem.
Twórca portretu, Louis de Silvestre, był popularnym artystą i nadwornym malarzem królów Polski.
Obraz znajduje się w zbiorach Muzeum Okręgowego w Lesznie od 1954 roku.
Audiodeskrypcja